TELEGRAPH Gallery – Olomouc, solo exhibition by Mateusz Dabrowski – ABSOLUTELY NOTHING; 16/09 – 23/09/22; curator: Zbyněk Janáček; Foto: Vendula Burgrová;

ABSOLUTELY NOTHING Material: steel, engines, power supplies, aluminium, Japanese tissue paper; Dimension: 750 x 200 x 250 cm; Date: 2022

Absolutely Nothing

Telegraph Gallery, Jungmannova 3, Olomouc
16/09 – 23/09/2022
curator: Zbyněk Janáček

In ABSOLUTELY NOTHING we immediately notice the contrast. The contrast of the steel black structure, built by simple means, emphasizing the severity of the means, and at the same time creates something natural, objectively nice, aesthetically pleasing not only visually but also mentally. At first one notices the mechanical oppressiveness of forcing movement by means of simultaneous operation of motors, reinforced by repetitive sound. Organic movement is induced by an artificial mechanism created for this. The movement is triggered by a wave, which is inevitably associated with the movement of waves on the sea, it is very emotional, even sentimental, but not pretentious, it is something more. The existence of something organically ephemeral and elusive, a movement that is infinite and constantly changing. The waving tissue paper has a materiality as delicate as skin. Entering a contemplative state, the oppressiveness noticed at first becomes less important. What was interesting then as a whole, we now isolate fragments and details. The industriality of the object, the construction and mechanics have over time subordinated to subtlety and delicacy. Now only changes are visible. The provocative title reaches consciousness. “Absolutely Nothing”, this is the very state that can be experienced when looking towards the sea, when one feels emptiness, exists only here and now, when only the senses work.

—————————————————————————————————————–

W ABSOLUTELY NOTHING od razu zauważamy kontrast. Kontrast stalowej czarnej konstrukcji, zbudowanej prostymi sposobami, podkreślającej surowość środków, a zarazem tworzy coś naturalnego, obiektywnie ładnego, estetycznego nie tylko wizualnie ale też mentalnie. W pierwszej chwili dostrzega się mechaniczną opresyjność wymuszenia ruchu za pomocą symultanicznej pracy silników, wzmocnione repetytywnym dźwiękiem. Organiczny ruchu wywołany jest przez sztuczny mechanizm do tego stworzony. Ruch wyzwala fala, która nieuchronnie kojarzy się z ruchem fal na morzu, ma charakter bardzo emocjonalny, wręcz sentymentalny, ale nie pretensjonalny, jest czymś więcej. Zaistnienie czegoś organicznie ulotnego i nieuchwytnego, ruchu nieskończonego i nieustająco zmiennego. Falująca bibuła ma materialność delikatną jak skóra. Wchodząc w stan kontemplacyjny, opresyjność zauważona z początku staje się mniej ważna. To co było interesujące wtedy jako całość, teraz wyodrębniamy fragmenty i detale. Industrialność obiektu, konstrukcja i mechanika z czasem podporządkowała się subtelności i delikatności. Teraz widać jedynie zmiany. Dociera do świadomości prowokacyjny tytuł. „Absolutely Nothing”, to jest właśnie ten stan, którego można doświadczyć patrząc w stronę morza, kiedy odczuwa się pustkę, istnieje tylko tu i teraz, kiedy pracują jedynie zmysły.